- gediş-gəliş
- 1) движение; 2) сношение; живая связь.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
gediş-gəliş
Смотреть что такое "gediş-gəliş" в других словарях:
gediş-gəliş — is. 1. Müxtəlif istiqamətdə hərəkət etmə, gedib gəlmə. Gediş gəliş azalmışdı. – Gediş gəliş çox az idi. S. H.. Artıq qaş qaralırdı. Küçələrdə gediş gəliş azalırdı. S. Vəliyev. Dumana görə yolda gediş gəliş də kəsilmişdi. B. Bayramov. 2. məc.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gəliş-gediş — is. 1. Hərəkət, gedib gəlmə, o tərəf bu tərəfə hərəkət etmə. Gəlişgediş kəsildi. – Dəyirman işləməz, donar, gəliş gediş çətinləşər; Bazarda nırxı şeylərin o dəm ziyadə yüksələr. A. S.. 2. Bir birinin evinə gedib gəlmə; əlaqə, münasibət. Gəliş… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tərəddüd — is. <ər.> 1. Bir işi görməkdə, bir məsələni həll etməkdə qətiyyət göstərməmə, qərarsızlıq göstərmə, nə edəcəyini bilməmə, qəti qərara gələ bilməmə; qərarsızlıq. <Əli> daima axtarış yolunda, tərəddüd içində yaşayırdı. Ç.. Təliə də… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayaq — 1. is. 1. İnsan və heyvanın yeriməsinə xidmət edən bədən üzvü. Balaca ayaq. Qarın üstündə heyvan ayağının izi var. Ayaq barmaqları. – Təkərlərin səsi, atların ayaqlarının tappıltısı meşələrə səs salırdı. N. N.. Fərraşlar Məşədi Həsəni yıxıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qato:cumax — (Ucar) müəyyən məqsədlə müvəqqəti gediş gəliş etmək, əlaqə saxlamaq. – Qız öyünnən cavab almaq üçün bir həfdədi ora qato:ucuyuram … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yönəlgə — (İmişli) daimi gediş gəliş yeri. – Ora mənim yönəlgəmdi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
amədü rəft — f. gediş gəliş, gəlib getmə, əlaqə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müvaridə — ə. 1) gedib gəlmə, gediş gəliş, əlaqə; 2) iki şairin bir birindən xəbərsiz eyni beyti söyləməsi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
biryollu — sif. dan. 1. Gediş gəliş yolu bir olan. 2. Bax biryolluq. Sözünü biryollu söylə, qurtarsın … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çoxalmaq — f. Miqdarca, sayca, həcmcə və s. artmaq. İşimiz çoxalmışdır. Mədəni tələbat getdikcə çoxalır. – Maşınlar, insanlar dağılır düzə; Çoxalır səhrada gediş gəliş də. S. V.. Günlər keçdikcə Usta Qiyasın fikri daha da çoxalır. M. İ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dağılmaq — f. 1. Sökülmək, uçulmaq, altüst olmaq, xaraba halına gəlmək. Daşqın zamanı bəndlər dağıldı. Zəlzələdən çoxlu ev dağılmışdır. Körpü seldən dağıldı. // Bərbad hala gəlmək, pozulmaq. Təsərrüfat dağıldı. 2. Çox işlənməkdən, geyilməkdən, sürtülməkdən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
